Logo partii Normalny Kraj

Stanowisko partii Normalny Kraj w sprawie migracji

18 lipca 2024
Nk Migracja

Stanowisko partii Normalny Kraj ws. masowych ruchów migracyjnych w Polsce i na świecie

Szanowni Państwo!

Na wstępie naszego opracowania chcielibyśmy zaznaczyć, że Partia Normalny Kraj preferuje pomoc zgodnie z zasadami szeroko pojętej solidarności z mieszkańcami krajów objętych działaniami wojennymi i prześladowaną w nich ludnością cywilną. Uważamy jednak, że pomoc ta winna być świadczona mieszkańcom tych krajów w ich własnych ojczyznach. Przede wszystkim należy dokonać wszelkich międzynarodowych działań, by wojny te i prześladowania pokojowo zakończyć. Nie rozumiemy także uprawiania polskiej polityki w taki sposób, by rdzenni Obywatele Polski z dnia na dzień stawali się obywatelami drugiej kategorii, traktowanymi według przepisów degradujących ich prawa w stosunku do uchodźców czy migrantów – jak ma to miejsce dotychczas.

Poniżej, pragniemy Państwu przybliżyć, co zostało zapisane w pakiecie migracyjnym, który 14 maja 2024 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła jako tzw. Pakt o Migracji i Azylu. W opracowaniu, kładziemy szczególny nacisk na obszary, które wg nas powinny ulec szerszej analizie, a także skorygowaniu przez polski rząd, w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa naszym obywatelom.

W świetle powyższej reformy przyjęto 10 aktów prawnych, które mają obowiązywać od 2026 roku. Jak można przeczytać na stronie Rady UE, przepisy te mają być pomocne w zarządzaniu napływem migrantów w sposób uporządkowany, utworzeniu skutecznych i jednolitych procedur, zapewniając przy tym sprawiedliwy podział obciążeń pomiędzy krajami członkowskimi.

Powyższe akty obejmują:

  • Rozporządzenie o kontroli przesiewowej, polegające na przeprowadzaniu weryfikacji tożsamości, tj. kontrole dotyczące bezpieczeństwa, oceny szczególnych potrzeb i stanu zdrowia dla migrantów o nieuregulowanym statusie oraz osób ubiegających się o azyl.
  • Aktualizację bazy danych Eurodac – która pomoże w gromadzeniu danych o różnej kategorii migrantów i osób ubiegających się o ochronę międzynarodową oraz przebywających nielegalnie w UE.
  • Rozporządzenie o procedurze azylowej – tj. uproszczenie procedur i wprowadzenie obowiązkowej procedury granicznej.
  • Rozporządzenie o procedurze granicznej regulujące powroty osób, których wcześniejsze wnioski zostały odrzucone.
  • Rozporządzenie o zarządzaniu azylem i migracją.
  • Rozporządzenie o kwalifikowaniu oraz dyrektywę unijną o warunkach przyjmowania, która ustala kryteria międzynarodowe i określa standardy przyjmowania osób, ubiegających się o azyl. To rozporządzenie, ma na celu ograniczenie wtórnych przepływów między krajami UE.
  • Rozporządzenie o przesiedleniach określające sposoby dostania się do UE jako legalne i bezpieczne, tworząc wspólne dla całej UE zasady przesiedleń przyjęć z powodów humanitarnych: Obowiązkową procedurę graniczną, która ma być stosowana dla niektórych osób ubiegających się o azyl, pozwalającą na dokonywanie szybkich ocen zasadności wniosków.
  • Odpowiednie za rozpatrzenie wniosku przepisy określające który kraj będzie za rozpatrzenie odpowiedzialny w takich sprawach jak m.in. łączenie rodzin.
  • Mechanizm solidarności: zapewnienie sprawiedliwego podziału odpowiedzialności za problemy migracyjne w zakresie relokacji, wkładów finansowych, pomocy straży granicznej danego państwa członkowskiego i rozmieszczaniu środków recepcyjnych.
  • Zarządzanie sytuacjami kryzysowymi – takimi jak masowe przybycia i instrumentalne traktowanie migrantów oraz sytuacjami wynikłymi z tzw. siły wyższej.

Wskutek jej działania kraj członkowski może odstąpić od niektórych przepisów i zawnioskować o przyznanie większych środków solidarnościowych. Ten mechanizm ma mieć zastosowanie tylko w wyjątkowych okolicznościach i dotyczyć niezbędnego czasu. Na jego wdrożenie Rada UE musi wyrazić zgodę.

 Analizując zapisy pakietu migracyjnego, należy stwierdzić, że został on w jakiś sposób zrównoważony pomiędzy przesłankami humanitarnymi, solidaryzmem krajów członkowskich a dbałością o bezpieczeństwo w zakresie państw wspólnotowych.

Jeśli zatem jest tak dobrze, to czemu przyjęcie tego paktu spotkało się z krytyką i niechęcią społeczną ?

Punktem, wzbudzającym największe obawy, zdaje się być opisany wcześniej mechanizm solidarnościowy. Prawdopodobieństwo przyjmowania migrantów do Polski, którzy zostaną wydaleni z innych państw jest wysokie. Rozważając ten mechanizm, nie sposób nie zauważyć, że stoi on niejako w sprzeczności z Traktatem o Unii Europejskiej ze względu na decyzję, która ma być podejmowana kwalifikowaną większością głosów, a nie na podstawie jednomyślności.

Następnym negatywnym w społecznym odbiorze czynnikiem jest zatwierdzony system kar który obejmuje zapłatę 20 tys. euro, za każdego nieprzyjętego migranta.

W sytuacji kryzysowej – o zasadności której będzie decydować Komisja Europejska – liczba ta może ulec zwiększeniu, a tym samym wysokość nałożonych kar.

Polska ma zamiar złożyć wniosek w ramach tego mechanizmu ze względu na fakt przyjmowania osób napływających z Ukrainy i Białorusi, którzy de facto mają mieć wpływ na mniejsze ilości przyjmowania migrantów z Azji i Afryki.

Nie wiadomo jednak, czy wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie.

Wydaje się jednak, że z punktu widzenia demograficznego należy wspomnieć także o jego korzyściach. Przyjmowanie migrantów mogłoby przyczynić się do zahamowania niekorzystnych tendencji demograficznych. W tym kontekście mogłoby to mieć duże znaczenie, hipotetycznie pomyślnie wpływając na sytuację populacji w Polsce i całej Unii Europejskiej.

Pod względem rozwoju naszej gospodarki, uwzględniając czynniki demograficzne oraz zapotrzebowanie na rynku pracy w przyszłym okresie, imigranci mogliby zapełnić powstałą lukę w gospodarce.

Wg Departamentu Analiz i Polityki MSWiA do roku 2030 zasoby pracy zmniejszą się o ponad 1,5 mln osób, co daje ponad 6% ogólnego zapotrzebowania na rynku pracy.

Z drugiej zaś strony widzimy, że istnieje potrzeba dokonania głębszej analizy i aktualizacji sytuacji w Polsce ze względu na prawdopodobieństwo zbliżającego się kryzysu gospodarczego. Już teraz obserwujemy przenoszenie przedsiębiorstw wielu marek poza granice Polski, co powoduje utratę pracy dla tysięcy osób. Zwolnione osoby z powodzeniem mogłyby znajdować pracę w sektorach pracowniczego niedoboru.

Analitycy coraz częściej też zwracają uwagę na rozwijającą się robotykę, co w dalszych latach może sprzyjać zastępowaniu ludzi przez roboty.

Jak pokazała też tzw. pandemia, prognozowanie na przestrzeni 10-u lat nie ma najmniejszego sensu, gdyż zmienne występujące obecnie są trudne do określenia.

Wobec powyższych faktów, partia polityczna Normalny Kraj apeluje do polskiego rządu o zastanowienie się, czy nie lepszym rozwiązaniem byłoby docelowe przyjmowanie migrantów zgodnie zapotrzebowaniem rynku pracy i wydawania im zezwoleń na pracę tymczasową. Uważamy bowiem, że w takiej sytuacji postawienie na pracowników tymczasowych byłoby bezpieczniejszym oraz uzasadnionym ekonomicznie rozwiązaniem, niż imigracja osiedleńcza.

Imigrant mógłby szybko rozpoczynać pracę, a budżet państwa nie byłby nadmiernie obciążony wypłacanymi zasiłkami, które z woli Unii Europejskiej stanowią niemałą kwotę.

Poważną barierą w przyjmowaniu uchodźców wraz z obowiązywaniem paktu, stanowią różnice kulturowe i językowe. Powinni być oni zaznajomieni z kulturą i językiem kraju, do którego się udają, na długo wcześniej przed wjazdem na jego terytorium. Każdy zatem z nich powinien znać choć podstawowe zwroty językowe oraz przyswoić sobie wiedzę społeczną i kulturową.

Wspomniane wyżej czynniki powodują, iż należałoby się także głęboko zastanowić nad wprowadzeniem wewnętrznych, surowszych przepisów migracyjnych, zgodnie z którymi dopuszczenie się jakiegokolwiek przewinienia, aktów przemocy lub innego przestępstwa, migrant nie tylko poddawany byłby karze zgodnie z polskim prawem, ale też po jej odbyciu natychmiast byłby pozbawiany prawa do przebywania na terenie Rzeczpospolitej i wydalany z naszego kraju. Lekcje czerpane z doświadczeń zagranicznych pokazują, iż tylko zaostrzone normy prawne mogą doprowadzić do skutecznej asymilacji i obniżyć poziom popełnianych przez nich przestępstw.

Mając na względzie humanitaryzm, apelujemy do polskiego rządu o wyasygnowanie większych środków dla organizacji pozarządowych, które w okresie przejściowym skutecznie zajmowałyby się uświadamianiem społeczeństwa, co do skutków zetknięcia się z wielokulturowością oraz oddziaływań różnych (często wykluczających się) norm cywilizacyjnych, pod względem korzyści i zagrożeń, które wypłyną z tego faktu. Napięcia społeczne, rosnące zwłaszcza w kryzysowych czasach, mogą zasadniczo wpływać na konflikty międzyludzkie oraz poziom wrogości pomiędzy Polakami a migrantami. Apelujemy także, by rząd przygotował tzw. finansowe bufory bezpieczeństwa z należytą dbałością o bezpieczeństwo Polaków w ich własnym domu, a także by kierował się dobrem naszego kraju na wszystkich szczeblach jego zarządzania w pierwszej kolejności.