W trosce o byt i przyszłość naszej ojczyzny – Polski, powstał Projekt Normalny Kraj. Jego wizja oraz misja koncentrują się na potrzebach i dążeniach Polaków. Wolność jednostki i wspólnoty narodowej, wzmacnianie poczucia przynależności do tej wspólnoty, ochrona polskiej własności i sprowadzenie działalności organizacji politycznych do służby wobec obywateli i narodu, to podstawowe oczekiwania społeczeństwa, na które nastawiony jest Projekt.
Program charakteryzuje się kompleksowym spojrzeniem na system funkcjonowania państwa. Zwraca uwagę na jego zewnętrzne i wewnętrzne funkcje umożliwiające sprawne działanie w różnych warunkach oraz osiąganie najwyższych celów społecznych, takich jak suwerenność i upodmiotowienie narodu.
Nasza propozycja dotyczy takiej organizacji państwa, w której priorytetem jest interes jednostki i narodu. Rozwiązanie to zagwarantuje obywatelom poczucie bezpieczeństwa, a stosunki międzynarodowe z innymi państwami i organizacjami nastawi na partnerstwo oraz wzajemne traktowanie w sprawiedliwy sposób.
W programie zaakcentowano najważniejsze zagadnienia dotyczące jedenastu dziedzin życia społecznego w kraju: administracji, polityki zagranicznej, praworządności, ochrony życia i zdrowia, edukacji i nauki, rolnictwa, zasobów naturalnych, infrastruktury, finansów i podatków, gospodarki oraz bezpieczeństwa narodowego.
Wspomniane dziedziny umożliwiają łączenie się różnych podmiotów w ramach Projektu, aby dzięki ich różnorodności wzbogacić i umocnić wkład dla osiągnięcia wspólnej, długofalowej wizji dobrze zorganizowanego państwa – normalnego kraju.
Zmiana finansowania systemu edukacji na taki, w którym priorytetem jest jakość nauczania, a nie przetrwanie szkoły. Obecnie subwencja zależy głównie od liczby uczniów, co prowadzi do rywalizacji między szkołami o ilość uczniów. Paradoksalnie jest to droga do obniżenia jakości pracy szkoły i porażek uczniów, którzy z czasem nie radzą sobie z wymaganiami programowymi:
a) Gwarantowane minimum finansowe dla szkół - szkoły powinny mieć zapewnione stałe, podstawowe finansowanie, niezależne od liczby uczniów, które pozwoli na stabilne funkcjonowanie.
b) Lepsze finansowanie szkół w trudniejszych warunkach - szkoły w małych miejscowościach, z problemami społecznymi lub mniejszą liczbą uczniów powinny otrzymywać dodatkowe środki kompensujące.
c) Wzmocnienie systemu oceny jakości nauczania - należy rozwijać niezależną ewaluację pedagogiczną, która będzie oceniać jakość pracy szkoły na podstawie opinii uczniów i rodziców, wskaźników postępu, a nie tylko wyników testów. Taka ocena powinna mieć wpływ na finansowanie lub wsparcie rozwojowe szkoły.
d) Promowanie edukacji jako dobra wspólnego, nie usługi - zamiast rynkowej logiki („szkoła jako firma”), podejście, w którym szkoła traktowana jest jako instytucja promująca najważniejsze wartości i wychowująca przyszłe pokolenie, które jest wartością najwyższą, niemierzalną w kryteriach finansowych.
Zmniejszenie liczby uczniów w zespołach klasowych do maksimum 21:
a) Indywidualne podejście do ucznia - Lepsze wyniki w nauce.
b) Pozytywna atmosfera w klasie - Mniej konfliktów i hałasu, większa integracja między uczniami, silniejsze więzi.
c) Mniej stresu dla nauczyciela - Łatwiejsze zarządzanie klasą, mniej prac do sprawdzania, co poprawia jakość informacji zwrotnej dla uczniów.
Wyzwolenie szkół spod "klucza partyjnego" - sprawiedliwa i wolna od powiązań partyjnych ocena pracy dyrektorów i nauczycieli wynagradzana adekwatnym do osiągnięć dodatkiem motywacyjnym:
a) Konkursy na dyrektorów szkół wyjęte spod "klucza partyjnego" - Decydujący głos Rady Rodziców, Rady Pedagogicznej i Związków Zawodowych.
b) Ocena pracy dyrektora oparta o rzetelną i obiektywną weryfikację wyników pracy szkoły - Głównymi kryteriami oceny pracy dyrektora: profesjonalizm zatrudnianej kadry nauczycielskiej, wyniki egzaminów zewnętrznych, kompetencje miękkie i twarde, kwota zdobyta w bonie oświatowym.
Znaczący wzrost wynagrodzeń pracowników pedagogicznych – mierzony jakością ich pracy:
a) Ocena pracy nauczyciela wynagradzana wysokim dodatkiem motywacyjnym weryfikującym wkład pracy i zaangażowanie zatrudnionych nauczycieli - Znaczący wpływ rodziców przy ocenie pracy nauczyciela przy zachowaniu obiektywizmu przyjętych kryteriów oraz pomiar wartości dodanej, czyli przyrostu wiedzy i umiejętności uczniów na podstawie wyników egzaminów zewnętrznych i wewnętrznej ewaluacji.
b) Zwiększenie prestiżu zawodu nauczyciela i podwyższenie jakości pracy szkoły dzięki naturalnej selekcji kadry.
c) Wzrost wynagrodzeń pracowników pedagogicznych mierzony w stosunku do średniej krajowej.
Kształcenie specjalistów w danych dziedzinach poprzez edukację dzieci i młodzieży w zgodzie z ich talentami oraz redukcję zbędnej wiedzy teoretycznej z przedmiotów, które nie są związane z ich przyszłością zawodową:
a) Nauka poprzez praktykę życiową - ograniczenie i zmiana podstaw programowych, które zamiast na wiedzę teoretyczną, mają być nastawione na rozwój kompetencji praktycznych.
b) Pobudzanie kreatywności u uczniów - zakończenie procederu opartego na zasadzie 3×Z i sztucznego fabrykowania ocen, zindywidualizowane podejście do oceny przedmiotowej oparte o plan pracy i wizję nauczyciela.
c) Przedłużenie okresu wczesnoszkolnego do klasy czwartej szkoły podstawowej, którego celem finalnym jest orientacja w poziomie wiedzy i umiejętności uczniów oraz stworzenie zespołów klasowych, w których głównym zadaniem nauczycieli jest przystosowanie programu nauczania do potrzeb uczniów - program nauczania nie może być ważniejszy niż możliwości ucznia ani zniechęcać do nauki uczniów utalentowanych.
d) Wprowadzenie bloków przedmiotowych korelujących wiedzę i umiejętności z przedmiotów ogólnokształcących na poziomie szkoły podstawowej i technikum oraz korelujących i poszerzających wiedzę z przedmiotów ogólnokształcących na poziomie szkoły licealnej - zadaniem szkoły jest kształcenie specjalistów w danej dziedzinie.
e) Wprowadzenie do przedmiotów treści służących codziennej egzystencji obywatela - prawo podatkowe, prawo cywilne, edukacja prozdrowotna i inne jako konieczne w orientacji własnego położenia i optymalnych możliwości.
f) Zastąpienie egzaminu ósmoklasisty testem kompetencji wspomagającym młodego człowieka w wyborze ścieżki zawodowej.
g) Pozostawienie wyboru absolwentowi szkoły średniej między maturą podstawową i rozszerzoną, których treści będą różniły się podejściem praktycznym i abstrakcyjnym w ramach przedmiotów obowiązkowych - języka polskiego, matematyki i języka obcego.
h) Likwidacja egzaminu ustnego z języka polskiego na poziomie podstawowym.
i) Objęcie pomocą uczniów z deficytami i uczniów wykazujących zdolności w obrębie danego/danych przedmiotów - objęcie obu grup programem zindywidualizowanych ścieżek kształcenia przy stałym monitoringu ich przyrostu wiedzy i umiejętności.
j) Nastawienie na praktyczną naukę zawodu w szkołach branżowych - nie mniej niż 15 godzin tygodniowo przy dostosowaniu i ograniczeniu podstaw programowych z przedmiotów ogólnokształcących, a także częściowej ich likwidacji w zależności od zawodu.
k) Współpraca z przedsiębiorcami - klasy patronackie, realizacja praktyk w rzeczywistych warunkach zawodowych (na terenie zakładów pracy).
l) Dostosowanie podstaw programowych w zakresie szkolnictwa zawodowego do dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej i technologicznej.
m) Przywrócenie egzaminów wstępnych na studia - zwiększenie jakości edukacji wyższej, dopasowanie wykształcenia do realnych potrzeb rynku pracy, ograniczenie liczby nieprzygotowanych absolwentów, zmotywowanie młodzieży do bardziej świadomych wyborów edukacyjnych.
